ไพรด์

ในปี 1984 โจ เกย์หนุ่มที่ปกปิดตัวตนวัย 20 ปี เดินทางมาถึงลอนดอนอย่างลังเลจาก
บรอมลีย์เพื่อเข้าร่วมการเดินขบวนเกย์ไพรด์ครั้งแรกของเขา และถูกพาไปอยู่ใต้ปีกของกลุ่มเกย์และเลสเบี้ยน สเตฟซึ่งพบกันที่ร้านหนังสือ เกลธินส์ โซโห ของโจนาธานผู้มีสีสันและหุ้นส่วนชาวเวลส์ ไม่เพียงแต่ชาวเกย์เท่านั้นที่ถูกคุกคามโดยแธตเชอร์ แต่คนงานเหมืองก็นัดหยุดงานเพื่อตอบโต้การปิดหลุมเหมืองของเธอ และมาร์ค แอชตัน นักเคลื่อนไหวชาวไอริชเหนือเชื่อว่าเกย์และคนงานเหมืองควรแสดงความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน เกือบโดยบังเอิญ รถมินิบัสที่เต็มไปด้วยเกย์พบว่าตัวเองอยู่ในหมู่บ้านออนลวินของเวลส์ในหุบเขาดูเลส์ และด้วยการระดมทุนที่จริงใจของพวกเขาและการเต้นดิสโก้ที่เก่งของโจนาธาน โน้มน้าวใจคนในชุมชนส่วนใหญ่ว่าพวกเขาอยู่ข้างเดียวกัน เมื่อพวกหัวดื้อพยายามใส่ร้ายป้ายสีบนหนังสือพิมพ์แท็บลอยด์ มาร์คโต้ตอบด้วยการจัดคอนเสิร์ตการกุศลที่ประสบความสำเร็จอย่างสูง ซึ่งชาวบ้านส่วนใหญ่ซึ่งตอนนี้ปรับตัวเข้ากับเพื่อนที่เป็นเกย์ได้อย่างเต็มที่แล้วก็ปรากฏตัวขึ้น คนงานเหมืองพ่ายแพ้และกลับไปทำงาน แต่ในงานเดินขบวนไพรด์ในปีถัดมา คนงานเหมืองจำนวนมากปรากฏตัวขึ้นเพื่อตอบแทนสหายด้วยการแสดงการสนับสนุน